نه شرقی نه غربی

1: If your country does not feature on the list you are not eligible for a Swiss government scholarship. [I.R Iran is not in the list]

 

2:You have accessed your account from a sanctioned country. Per international sanctions regulations, you are not authorized to access the PayPal system.

 

3:Thanks for your interest, but the product that you're trying to download is not available in your country.©2006 Google

 

 

اجتماع مجازی

از بس که از تو این وب از همه خبر داری

و همه با چیزایی که عمومی میکنن اوضاع و احوالشون هویدا میشه

با عکس ها

پیغام ها

تو این شبکه های مجازی

پست ها و کامنت های وبلاگ

و این بی صاحاب شده اپلیکیشن های آی فون و امثالهم

 

وقتی یکی دو روز چیزی نگه کاری نکنه

من که حسابی نگران میشم

 

عجیب شده روابطمون

بچه که بودیم اگه یکی میرفت خارج

 

بورس تحصیلی ای، پناهندگی ای، مهاجرتی، تجارتی

 

دیگه رفته بود که رفته بود

عید ها زنگ میزدیم عید و تبریک میگفتیم

حالا روزی سه مرتبه از تمام اطراف و اکناف خبر کسب نکنیم

شب خوابمون نمی بره

 

سند چشم انداز من

خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش

بنماند هیچش الا هوس قمار دیگر

Particle Pollution (PM2.5) and The Story of Tehran

Where does particle pollution come from?

Fine particles are produced any time fuels such as coal, oil, diesel or wood are burned. Fine particles come from fuel used in everything from power plants to wood stoves and motor vehicles (e.g., cars, trucks, buses and marine engines). These particles are even produced by construction equipment, agricultural burning and forest fires.

 

What are the main health effects of particle pollution?

Fine and coarse particles can cause a variety of serious health problems. When exposed to these particles, people with heart or lung diseases and older adults are more at risk of hospital and emergency room visits. These effects have been associated with short-term exposures lasting 24 hours or less.

Particles can aggravate heart diseases such as congestive heart failure and coronary artery disease. If a person has heart disease, particles may cause them to experience chest pain, palpitations, shortness of breath and fatigue. Particles have also been associated with cardiac arrhythmias and heart attacks.

Particles can aggravate lung diseases such as asthma and bronchitis, causing increased medication use and doctor visits. If a person has lung disease, and is exposed to particles, they may not be able to breathe as deeply or vigorously as normal. Such a person may have respiratory symptoms including coughing, phlegm, chest discomfort, wheezing and shortness of breath. Particles can also increase a person's susceptibility to respiratory infections.**

 

** http://dnr.wi.gov/air/aq/pollutant/ppFAQ.htm

 

این همان چیزیست که اسمش را گذاشته ایم ذرات معلق در هوای تهران کوچکتر از دو و نیم میکرون

 

دیدنش را از دست ندهیم در سایت کنترل کیفیت هوای تهران

http://oldair.tehran.ir/Default.aspx?tabid=7499&ctl=Details&mid=14396&ItemID=262114&language=fa-IR

 

که این همانی است که گذشتگان ما نداشته اند و الان به هزار درد و مرض دچارند و از بلایای جامعه ی مدرن جان میدهند

ما که هر روز در معرض این الطاف بی کران هستیم تا کی باقی میمانیم نتیجه اش را ببینیم؟

 

اعتصاب غذا

به ماهیتش زیاد این هفته فکر میکنم

بی نهایت آرمانگرایانه ست

آرزو میکنم روزی بتونم کسی باشم که بتونم برای رسیدن به هدفم

اگه لازم شد اعتصاب غذا کنم

و فکر نکنیم که در لحظه همه از پسش بر می آییم

خیلی خیلی غریب است

یک روش برای خوابی خوش

اگر بیاموزیم بعضی از نگرانی ها در چارچوب توانایی های شخصی ما قطعا لاینحل هستند

شب ها بیشتر و هموار تر میخوابیم

وقتی آموختیم

سپس

از آن هایی که میدانیم لاینحل اند

پرهیز میکنیم

و به هر حال شب ها بهتر میخوابیم

منطق ِبی منظقی

سعی میکنم توضیح بدم که

این بی منطقی من خودش یه جور منطقه

 

اگه یه سری کار روتین و البته ضروری

داشته باشم که بخاطرش به یه دنیا صفحات فیلتر شده بر بخورم و نه فیلتر شکنی باشه نه وی پی انی نه جون و حالی برای دست و پا کردنشون در لحظه

اونوقت من خودم رو محق میدونم بگم

لعنت به من که تو این اوضاع گیر افتادم

لعنت به من که برای معمولی ترین کارهام دست و پام بسته ست

لعنت به من که هر چی هم تلاش میکنم رها بشم  یا تغییری در این شرایطم بدم

باز هم سرم میخوره به سنگهایی بزرگتر از اون که ماها بتونیم تکونشون بدیم

.سنگ هایی که یا نیستن یا اگه هستن؛.....هستن

...یکی پریروز بعدالظهر گفت : مگه واقعا یه آقایی ظهور کنه

Eclipse

دیشب دیدگان حریص

دیشب دلهای شاد وشنگول

 

آخ تورهای رویت ماه گرفتگی،آی دوربین های زل زده به آسمان

این ماه دیشب دلش گرفته بود

چی رو دید می زدید؟

آرمانشهر

آیا حقیقتا آرمانشهری در کار است

گمان نمی کنم وگرنه به تعداد انسان های اندیشمند و اهل درک آرمانشهر وجود نداشت

ارمانشهر اگر میبود یکی بود

پس اگر نیست این همه تلاش برای بهتر شدن رو به سوی کدام هدف دارد؟

ایا این ها همه تنها یک آرزو است؟

از این منجلاب آیا راه فراری هست؟

غریبه ها در شهر

انگار اینهایی که امروز صبح در شهر دیدم از روزهای قبل غریبه تر بودند

شاید چون من از دیشب باهاشان غریبه تر شدم

شاید چون دیشب تا صبح خواب غریبه تر شدن می دیدم

 

هر روز ما آدم های زیاد، گرفته و چرک، کنار هم تو این دود آلودی ِ مزمن با این اتوبوس سرازیری میریم   که کدوم آرزو رو برآورده کنیم؟

چی کار میشه کرد اصلا تو این غربت

این جا که همه با هم غریبه ایم تنها وجه مشترکمون زبونمونه

بگذار فکر کنیم این زبون هم مشترک نیست یعنی از بغل دستی نمیشه به فارسی پرسید آقا ساعت چنده؟

 

یه پیشنهاد میتونه این باشه که

اگه شد بریم جایی که همه باز هم غریبه اند اما گرفته و چرک نیستند و دود استنشاق نمی کنند

دو راهی تر از این؟

همین الان گفتن که تو میتونی پاییز در زوریخ باشی تا یکسال تحصیل بکنی

خیلی هم از اومدنت خوشحالیم

خوشبینانه ترین پیش بینی ها میگه من بیشتر از سه ماه وقت برای تموم کردن انبوه کارهای نیمه کاره ام لازم دارم

چه باید کرد؟

فرق هوای تهران

تعطیلات را در ارتفاعات سبلان با عشایر و شتر و گوسفندشان سر کردیم

حرف های گفتنی بسیار است

اما

یکی را نباید فراموش کرد

هوای اونجا از هوای اینجا آیا کمی بهتر نبود؟

امروز صبح در میدان توپخانه سیاهی تنفس میکردی

 

انفرادی

:خاطرات می خواندم

 

.با خودم هم پیاله شدم"

 بامداد بیست و پنجم بهمن هشتاد و هشت

"استانبول

 

دیر گذشت

جمعه وقت رفتن و پنج شنبه ها روز سکوته

ای پنج شنبه های محبوب من

شما برای من دقایقی آرامش میاورید

وقتی که کسی چیزی را پیگیری نمیکند و من چیزی ندارم پیگیری کنم

وقتی این خیابان لعنتی کمی کم سر و صدا میشود

وقتی در سکوت نسبی ساعتی مینشینم

آه ای پنج شنبه های تنهایی

 

Reminder

یادم نرود همین روزها مرثیه ای برای کلاس درسی که دردانشگاه دارم بنویسم

که یک ترم هر هفته با هزار امید و آرزو با سی و چهار دانشجو

صبح را شب کردم . فقط برای اینکه چیزی یاد بگیرند

،نتیجه هر چه شود به هر حال

به هر حال دستمزدی که برای من، امروز و در پایان ترم ابلاغ شده است

کمی بیش از درآمد سه روز من در دفتر کار خودم است

یعنی یک ترم حداقل دویست ساعته معادل سه روز کارهای روتین خودم

دوستشان ندارم اصلا

1304

این درسته که تصمیم های اساسی سریع عملی نمی شن

اما من یک سالی هست که هر صبح و شب فکرم اینه که در کوتاه مدت کارهای جاری را زودتر تمام کنم، دور و برم و خلوت کنم

و با ملاحظه ی بیشتری کار کنم بیشتر بچرخم راکت تنیسم رو از کاورش بیرون بکشم سفر برم و معاشرت کنم

ظاهرا باید بشه گو اینکه خوب کار ها را اگر انجام بدی انجام میشن دیگه

من کارم رو انجام میدم اما این ظاهرا با به انجام رسیدن کارها کمی فرق داره

یه سری از پروژه ها خودشون راه خودشون رو میرن انگار و اصلا افسار گسیختگی ماهیتشون شده

فاجعه اینه که چند طرح پیشنهادی برای چند کار داده بودم که مطمین بودم عملی نمیشن حالا حالاها، که همشون این هفته سر و کلشون پیدا شد

من تازه داشتم از تراکم امور می کاستم پس چرا این طوری شد

نکنه تا روز اخر که میبرنم بالای دست اوضاع بخواد این جوری باشه

برنامه این نبود

گیاهان آپارتمانی

این گلدان ها یکسال بود کمک میخواستند

این ها هم جاشون تنگ بود

خاکشون باید عوض میشد

واقعا یکسال بود دوست داشتم بیلچه ای پای این اسرای آپارتمانی بزنم

حالشون بهتره و احتمالا الان راضی تر هستند

 

امر هنری

حرف زدن راجع به آرت خودش یه کار آرتیستیکه گاهی اوقات

 

1307

یکی از نشانه های رکود برای من اینه که میتونم همه رو پنجشنبه ها مرخص کنم

 

پیش روی و پیشتر روی

همه روز کار به یک میزان پیش نمی ود و بعضی روزها پیش تر میرود. کارها گاهی سریع تر صورت میگیرد. باید هزار روز کار کنی تا نیمی از آن مفید باشد.هنوز ایرادش را نفهمیده ام